Krowy... mnóstwo krów. Pod Plowen, jest wielkie pastwisko i tam sobie śpią. Nie wszystkie jednak, bo widzę jak na mnie się gapią (jeszcze przed wschodem słońca, ok. 6:20). Szkoda tylko, że na drodze leży pełno błota z pola a i fetorek jest niezły ;)

Najszybsze i najcieplejsze w tym roku poranne kółko. 1:25 do pracy, 3 st. na plusie. To oznacza koniec z neoprenowymi owiewami i narciarskimi rękawicami. Do łask wracają wiosenne ciuchy...
Super.

W niedzielę sobie odpocząłem i zrobiłem podstawowy serwis roweru z nadzieją, że będzie "sam jechał". Nową pętlę przez Plowen (50km) jeszcze nie przejeżdżam tak szybko jakbym chciał, ale wydaje mi się, że to kwestia temperatury (dzisiaj 1st). Czas ok. 1:50 (w tym 20 min. przez miasto) - zdecydowanie do poprawienia.

...na swojej porannej pętli. Chyba musi być już ciepło, skoro rano spotkałem szosowca lecącego na hopki niemieckie. Wietrznie za to jest i to z tej najgorszej strony.
Zająca bym przejechał - widziałem jak sie czaił by przed samym rowerem wyskoczyć jak z procy...

1st powyżej zera - długa termo, zwykła krótka, cienka wiatrówka, nogawki 3/4, spodnie długie przeciwdeszczowe (luźne) + zimowa izolacja dłoni i stóp, buff - na 2h bardzo ciepło (ale trzeba stale napierać).
Nowa pętla - przez Plowen i Bartoszewo (czas ok. 1:45, w parku  miejskim jazda po lodzie).

Odjazd z czasem. Zmieniłem opony na zwykłe bo sucho wszędzie (chociaż -2), trochę dołożyłem do ubrania (bo...-2) i pognałem.
Cieńsze i lżejsze opony dają natychmiastowy przyrost prędkości - bieg o jeden więcej i ogień po wsiach :)
Poranny dystans w 1:25 (w najzimniejszym momencie było 1:40)

Jeszcze będąc w połowie porannej trasy zacząłem obserwować nieśmiały wschód słońca. Na razie tylko lekkie zaczerwienienie nieba, ale widok cieszy niczym rozbitka stały ląd...

Zima w Szczecinie już się skończyła. Odchudziłem mocno swój ubiór. Kolce jeszcze zostały, ale nie ma potrzeby w nich jeździć, wszędzie tylko mokro.

Udało się przez miesiąc dojeżdżać do pracy rowerem.
Nie udało ćwiczyć tyle ile sobie założyłem (ha, ha, a tyle myślałem jak je rozpisać na cały tydzień).

Wiejący od kilku dni z jednego kierunku wiatr, naniósł na mojej polnej drodze tyle śniegu, że miejscami utykałem. Na osłoniętych drzewami odcinkach widać było suchy i czysty asfalt, a na odkrytych przestrzeniach zaspy na 20-30cm. 
Po jednej z takich wysp musiałem sobie usiąść szczególnie, że znalazłem osłoniętą miejscówkę:

Pi$##lę nie jadę © James77
Przynajmnijej po takim marszu "świeże" ciepło dotarło do palców stóp. 
Kiedy już przez wszystkie przeszkody przebrnąłem pojawił się...pług. No i fajnie - jutro będzie łatwiej.